Crisisbeheersing
De wereld van de crisisbeheersing is volop in beweging. Als veiligheidsregio zijn we goed bekend met de klassieke, kortdurende incidenten zoals bijvoorbeeld (zeer grote) branden en incidenten met gevaarlijke stoffen. Naast deze klassieke incidenten, krijgen we steeds meer te maken met nieuwe soorten crises die langer duren en waarmee we minder bekend zijn. Denk bijvoorbeeld aan de coronacrisis, de vluchtelingencrisis of de stikstofcrisis. Deze soorten crises kunnen we meestal zien aankomen.
Als veiligheidsregio willen we alle soorten crises tijdig voorzien, proberen te voorkomen, de effecten van crises minimaliseren en daarmee de weerbaarheid van onze samenleving vergroten.
Wanneer een (dreigende) crisis of ramp daarom vraagt, werken de politie, brandweer, Geneeskundige Hulpverleningsorganisatie in de Regio (GHOR) en bevolkingszorg samen in een crisisorganisatie.
Naast het bestrijden en het beperken van de effecten van een crises, informeert, adviseert en ondersteunt de crisisorganisatie daarnaast het bevoegd gezag (de burgemeesters) zodat zij goede afwegingen en (strategische) besluiten kunnen nemen.
Na een crisis evalueert de veiligheidsregio elke ramp of crisis. We brengen succes- en leerpunten in kaart en op basis daarvan stellen we ons beleid, processen of structuren eventueel bij.
1. Crisis voorzien en voorkomen
Onze crisisorganisatie is erop ingericht om crises op tijd te voorzien en te voorkomen. Dat doen we als volgt:
- We leveren een gecoördineerd en opgavegericht optreden van alle hulpdiensten.
- We duiden de crisis tijdig aan het bevoegd gezag (de burgemeester van de gemeente waar de crisis plaatsvindt of de voorzitter van de veiligheidsregio).
- We communiceren onmiddellijk alle relevante feiten en vertellen mensen wat zij tijdens een crisis moeten doen, zodat de inwoners in onze regio (zelf)redzaam zijn.
2. Crisis bestrijden en beperken
Wij passen onze crisisorganisatie voortdurend aan spelen in op de actuele situatie. Zo werken we nauw samen met onze crisispartners om crises waar mogelijk te bestrijden en te beperken. Om dit goed te kunnen doen, beschikken we voortdurend over een actueel en geduid veiligheidsbeeld. Daarmee is onze crisisorganisatie inzetbaar bij verschillende acute en niet-acute situaties.
Om een crisis goed te kunnen bestrijden stellen we onszelf steeds de vraag: wat is er aan de hand? Wat bedreigt ons en moeten we opschalen? Is het nodig om één of meer partners te betrekken? Moeten we in overleg met de gemeenten en onze partners communiceren naar inwoners om deze een duidelijk handelingsperspectief te bieden?
3. Na een crisis
Na een crisis doen we er alles aan om zo snel mogelijk weer terug te kunnen naar de 'normale' situatie. Goede nazorg is hierbij belangrijk, zodat we de nadelige gevolgen van een ramp of crisis zoveel mogelijk beperken. Denk bijvoorbeeld aan het herstellen van infrastructuur, economie, woningen en maatschappelijke of psychosociale hulpverlening.
Herstel na een crisis of een ramp wordt aangestuurd vanuit de gemeente. Tijdens de crisis wordt er al een plan van aanpak gemaakt met diverse scenario’s voor de periode na de crisis. De veiligheidsregio ondersteunt de gemeente als daar behoefte aan is.