Peter: “Ruim 20 kinderen lagen op de grond met hun ogen dicht”
Als Officier van Dienst Geneeskundig (OVD-G) zat ik eerder die middag rustig te werken, toen ik werd opgeroepen voor een melding ‘kinderen onwel geworden’.
‘Hé, dat is hier om de hoek’, dacht ik. Ik stapte in mijn auto en reed die kant op. Het was midden in de zomervakantie en met 40,7 graden veruit de warmste dag van het jaar. Op een kampeerterrein verderop verbleven op dat moment ruim 500 kinderen op een zomerkamp. Omdat het die dag zo extreem warm was, waren een hele hoop jonge kinderen onwel geworden door oververhitting. Ze waren hevig aan het zweten, zagen er slap en flauw uit en sommigen waren zelfs niet bij bewustzijn. Ondertussen meldden zich steeds meer jammerende kinderen met vuurrode wangen die zich niet goed voelden.
Omdat ik al in de buurt was, kwam ik als allereerste ter plaatse, nog vóórdat de ambulance er was. Als OVD-G geef je leiding aan de acute zorg op een incidentlocatie, maar je bent er niet om eerste hulp te verlenen, dat doet het ambulancepersoneel. Het is mijn taak om de zorg die op dat moment nodig is te regelen en te coördineren. Ik zag dat ik snel veel ambulances nodig had. Ik besloot daarom om direct op te schalen naar wat wij noemen ‘code-10’. Code-10 houdt in dat er tussen de 10-20 slachtoffers zijn en dat je veel mensen en materieel nodig hebt om die allemaal te kunnen behandelen. Intussen probeerde ik de situatie zo goed mogelijk te overzien: om hoeveel kinderen gaat het, hoeveel ambulances zijn er nodig en naar welk ziekenhuis moeten we ze overbrengen?
Uiteindelijk zijn er in totaal twintig ambulances opgeroepen, een traumahelikopter en kwamen ook de politie en brandweer voor ondersteuning naar het kampeerterrein. Om alle kinderen snel van zorg te kunnen voorzien, is het Calamiteitenhospitaal in Utrecht geopend. Het Calamiteitenhospitaal is een volledig operationeel ziekenhuis in het UMC Utrecht, dat bij grote ongelukken kan worden opengesteld waar je er in korte tijd veel patiënten kunt behandelen.
Hoewel het best een uitdaging was, ben ik achteraf enorm blij met hoe we het hebben aangepakt en wat we hebben bereikt met elkaar. De samenwerking tussen de hulpdiensten was ondanks de hitte (waar iedereen flink last van had), heel erg goed. En met de kinderen is alles uiteindelijk weer goed gekomen. Toen zij eenmaal in het ziekenhuis lagen, ging het al snel beter. Gelukkig heeft niemand er iets aan overgehouden en daar was iedereen erg blij mee”.
