“Er lekte een heldere vloeistof uit en het zag er best pittig uit.”
Marc Bokhove is Adviseur gevaarlijke Stoffen (AGS) bij de VRU. Hij adviseert bij incidenten waar gevaarlijke stoffen in het spel zijn. Bij veel incidenten is dat het geval. Denk bijvoorbeeld aan een grote brand waarbij veel rook vrijkomt of een ongeval waarbij de tank van een voertuig is gescheurd of lekt. Marc vertelt over deze uitdagende functie:
“Als AGS kom ik op verzoek van een bevelvoerder of Officier van Dienst. Ik analyseer dan welke stoffen er een mogelijk gevaar opleveren en adviseer over hoe daarmee omgegaan moet worden . Laatst was dat bijvoorbeeld een incident met een vrachtwagen. Er lekte zoutzuur, een heldere vloeistof, uit en het zag er best pittig uit. Op zo’n moment word de AGS opgeroepen om te zien wat het is, hoe we er veilig mee om kunnen gaan en hoe we het op kunnen lossen. In dit geval was de A28 afgesloten vanwege de zoutzuurnevel die boven de weg hing. Door het afdekken van de gevormde plas werd dit effect verholpen en kon het verkeer weer door.
Een aantal incidenten handel ik telefonisch af. Dan is er bijvoorbeeld een korte en duidelijke vraag. Maar wanneer een bevelvoerder of Officier van Dienst personeel gaat voorzien van extra beschermende kleding, ga ik ter plaatse. Dan is er namelijk een situatie die niet standaard is voor de in te zetten collega’s en ik vind dat een AGS dan ter plaatse moet gaan om te ondersteunen. Uiteindelijk hebben incidenten met asbest meestal de grootste impact, omdat de verspreiding vaak over een groot gebied plaatsvindt.
De meeste incidenten beginnen klein en ontwikkelen zich gaandeweg. Ik kom in actie zodra er bijvoorbeeld geconstateerd is dat er een stof lekt of dampt en men zich afvraagt hoe het incident gestabiliseerd kan worden en het effect op de omgeving kan worden beperkt. Voordat ik in de auto stap, bereid ik me thuis voor. Ik probeer dan al zoveel mogelijk antwoorden te krijgen op mogelijke vragen die worden gesteld. Ik check mijn informatiebronnen en naslagwerk, soms schakel ik met instanties, zoals het gifcentrum en ik put uit mijn ervaring. Die voorbereiding thuis betekent dat ik later bij het incident ben, maar is wel nodig. Als ik dan in de auto stap heb ik al een goed beeld van de situatie en kan ik onderweg en ter plaatse snel en zorgvuldig alle vragen beantwoorden die er zijn.
Ter plaatse geef ik advies aan de hoogst leidinggevende. Een AGS heeft als taak te adviseren over het stabiliseren van het incident en het beperken van het effect voor de omgeving. Een belangrijk aspect is hierbij de veiligheid van de betrokken hulpverleners en de omgeving. Daarnaast adviseer ik bijvoorbeeld ook over het uitsturen van een NL-Alert. Zodra duidelijk is wat de stof is, hoe gevaarlijk de stof is en hoe we het kunnen stabiliseren zit ons werk erop. De situatie is dan stabiel en veilig genoeg om het over te laten aan mijn collega’s.
Wat ik erg leuk aan mijn werk vind is dat er maar een paar mensen zijn binnen de VRU die deze expertise hebben. Een gevaarlijke stof is vaak complex en niet tastbaar: het dampt, het rookt, het zit er vreemd uit. Dat is niet prettig voor de brandweermensen die dan ter plaatse zijn. Ik kan met mijn expertise de situatie ombuigen naar iets wat vertrouwd en veilig is. Daar haal ik mijn voldoening uit.”
